Krause, Amadeusz:Wspolczesne paradygmaty pedagogiki specjalnej
- encuadernado, tapa blanda 2010, ISBN: 8375873799, Lieferbar binnen 4-6 Wochen Gastos de envío:Versandkostenfrei innerhalb der BRD
Internationaler Buchtitel. Nicht in deutscher Sprache! Sprachcode: pol. Verlag: IMPULS, 222 Seiten, L=240mm, B=165mm, Gew.=480gr, 1. Auflage. [GR: 17280 - HC/Sonderpädagogik, Behindertenp… Más…
Internationaler Buchtitel. Nicht in deutscher Sprache! Sprachcode: pol. Verlag: IMPULS, 222 Seiten, L=240mm, B=165mm, Gew.=480gr, 1. Auflage. [GR: 17280 - HC/Sonderpädagogik, Behindertenpädagogik], [SW: - Education / Special Education / General], Gebunden, Klappentext: Przedstawiamy Czytelnikom ksiazke, bedaca propozycja swoistej mapy paradygmatycznej. Ma ona charakter dezaktualizacji i aktualizacji kluczowych dla pedagogiki specjalnej zagadnien, a jej konstrukcja wyznacza autorska wizje rozwoju naukowego tej dyscypliny. Subiektywizm prezentowanego modelu zwiazany jest glownie z wyborami, jakich autor musial dokonac w ksiazce. Ow problem podjal od podstaw, probujac ustalic czym jest paradygmat i jakim ulega zmianom, przy jednoczesnym uwzglednieniu odmiennosci znaczenia tego terminu w innych subdyscyplinach edukacji. W prezentowanej publikacji autor odniosl sie do dorobku wspomnianych subdyscyplin. Podjal zadanie okreslenia miejsca i istoty paradygmatu w naukach humanistycznych. Odwolal sie do pogladow Thomasa S. Kuhna, bedacego inicjatorem dyskusji paradygmatycznej, a takze do prac Zbigniewa Kwiecinskiego, Boguslawa Sliwerskiego, Lecha Witkowskiego, Teresy Hejnickiej-Bezwinskiej, Boguslawa Milerskiego, Joanny Rutkowiak, Krzysztofa Rubachy. Autor musial dokonac wyborow rowniez w analizach dotyczacych pedagogiki specjalnej. Wynikalo to z tego, iz paradygmaty naukowe nie zawsze znajduja odzwierciedlenie w rzeczywistosci rehabilitacyjnej lub maja w niej inny zakres, sa inaczej okreslane lub rozumiane. Amadeusz Krause podjal sie pewnego uporzadkowania teoretycznego tych kategorii. Tresc ksiazki przedstawiona zostala w trzech czesciach zawierajacych po cztery rozdzialy. Autor w czesci I przedstawia tlo przeobrazen paradygmatycznych zwiazanych z niepelnosprawnoscia, w czesci II rozwaza o ryzyku i dylematach tworzenia paradygmatow w pedagogice specjalnej, w czesci III najbardziej obszerniej tresciowo ukazuje przemiany paradygmatyczne w pedagogice specjalnej, aktualne (nowe) paradygmaty upowszechniane w tej nauce i ich spoleczne konsekwencje. Tresc ksiazki zamyka zakonczenie w ktorym Autor stara sie odpowiedziec na pytanie: co zmieniaja paradygmaty w pedagogice specjalnej? Ksiazka jest teoretyczna monografia wspolczesnych paradygmatow pedagogiki specjalnej. [...] Duzy walor ksiazki stanowi ujmowanie paradygmatow pedagogiki specjalnej w kontekscie zmian spolecznych i ideologicznych, ktore byly konsekwencja zmian, ogolnosystemowych w Polsce. Ksiazka zawiera syntetyczny obraz teorii i praktyki pedagogiki specjalnej w okresie przemian, ukazuje te jej aspekty, w ktorych dokonaly sie humanistyczne przeobrazenia i te ktore sa na te przeobrazenia oporne, pozoruja je, stosuja roznego rodzaju spoleczne kamuflaze i tkwia nadal w okowach starych paradygmatow. Autor nadaje teoretycznym paradygmatom znaczaca role w okreslaniu tozsamosci pedagogiki specjalnej i wyznaczaniu kierunkow jej rozwoju. [...] z recenzji prof. nadzw. dr hab. Aleksandra Maciarz, [Ausgabe: 10001] Przedstawiamy Czytelnikom ksiazke, bedaca propozycja swoistej mapy paradygmatycznej. Ma ona charakter dezaktualizacji i aktualizacji kluczowych dla pedagogiki specjalnej zagadnien, a jej konstrukcja wyznacza autorska wizje rozwoju naukowego tej dyscypliny. Subiektywizm prezentowanego modelu zwiazany jest glownie z wyborami, jakich autor musial dokonac w ksiazce. Ow problem podjal od podstaw, probujac ustalic czym jest paradygmat i jakim ulega zmianom, przy jednoczesnym uwzglednieniu odmiennosci znaczenia tego terminu w innych subdyscyplinach edukacji.
W prezentowanej publikacji autor odniosl sie do dorobku wspomnianych subdyscyplin. Podjal zadanie okreslenia miejsca i istoty paradygmatu w naukach humanistycznych. Odwolal sie do pogladow Thomasa S. Kuhna, bedacego inicjatorem dyskusji paradygmatycznej, a takze do prac Zbigniewa Kwiecinskiego, Boguslawa Sliwerskiego, Lecha Witkowskiego, Teresy Hejnickiej-Bezwinskiej, Boguslawa Milerskiego, Joanny Rutkowiak, Krzysztofa Rubachy.
Autor musial dokonac wyborow rowniez w analizach dotyczacych pedagogiki specjalnej. Wynikalo to z tego, iz paradygmaty naukowe nie zawsze znajduja odzwierciedlenie w rzeczywistosci rehabilitacyjnej lub maja w niej inny zakres, sa inaczej okreslane lub rozumiane. Amadeusz Krause podjal sie pewnego uporzadkowania teoretycznego tych kategorii.
Tresc ksiazki przedstawiona zostala w trzech czesciach zawierajacych po cztery rozdzialy. Autor w czesci I przedstawia tlo przeobrazen paradygmatycznych zwiazanych z niepelnosprawnoscia, w czesci II rozwaza o ryzyku i dylematach tworzenia paradygmatow w pedagogice specjalnej, w czesci III najbardziej obszerniej tresciowo ukazuje przemiany paradygmatyczne w pedagogice specjalnej, aktualne (nowe) paradygmaty upowszechniane w tej nauce i ich spoleczne konsekwencje.
Tresc ksiazki zamyka zakonczenie w ktorym Autor stara sie odpowiedziec na pytanie: co zmieniaja paradygmaty w pedagogice specjalnej?
Ksiazka jest teoretyczna monografia wspolczesnych paradygmatow pedagogiki specjalnej.
[...] Duzy walor ksiazki stanowi ujmowanie paradygmatow pedagogiki specjalnej w kontekscie zmian spolecznych i ideologicznych, ktore byly konsekwencja zmian, ogolnosystemowych w Polsce.
Ksiazka zawiera syntetyczny obraz teorii i praktyki pedagogiki specjalnej w okresie przemian, ukazuje te jej aspekty, w ktorych dokonaly sie humanistyczne przeobrazenia i te ktore sa na te przeobrazenia oporne, pozoruja je, stosuja roznego rodzaju spoleczne kamuflaze i tkwia nadal w okowach starych paradygmatow. Autor nadaje teoretycznym paradygmatom znaczaca role w okreslaniu tozsamosci pedagogiki specjalnej i wyznaczaniu kierunkow jej rozwoju. [...]
z recenzji prof. nadzw. dr hab. Aleksandra Maciarz<
